هیالورونیک اسید یا HA از بسیاری از واحدهای قندی تشکیل شده است. با افزودن مولکول های قند بیشتر ، سایز آن بیشتر می شود و شکل کلی آن کروی می شود. به زبانی دیگر هیالورونان یا همان هیالورونات یک پلی ساکارید بزرگ و دارای شارژ منفی است که در بسیاری از واکنش های سلولی نقش دارد.
این ماده به طور معمول در پوست ، بافت همبند و بافت عصبی یافت می شود. در مقایسه با سایر پلیمرهای طبیعی و مصنوعی ،هیالورونیک اسید بیشترین ظرفیت را برای نگهداری آب دارد. سدیم هیالورونات و پتاسیم هیالورونات ( Sodium Hyaluronate and Potassium Hyaluronate ) نمک های اسید هیالورونیک هستند.
HA دارای تعدادی استفاده پزشکی مجاز نیز هست به طوریکه حتی در جراحی چشم و در درمان آرتروز زانو مورد استفاده قرار گرفته است. هیالورونیک اسید در کازمتیک استفاده های موضعی برای آبرسانی دارد و همچنین تزریق زیر پوست نیز برای صاف شدن موقت چین و چروک ها مجاز است.
هیالورونیک اسید یک گلیکوزآمینوگلیکان (GAG) ِ غیر پروتئینیِ غیر سولفاته است که به طور طبیعی در بافت های بدن با خواص فیزیکو شیمیایی خاصی وجود دارد که توسط سینوویوسیت ها در مفاصل و توسط کندروسیت ها (سلول غصروف) و فیبروبلاست ها (فیبروبلاست سلولهای اصلی بخش میانی پوست است که کلاژن و ماتریکس خارج سلولی را تولید می کند) تولید و سنتز می شود.
HA نقش مهمی در بیومکانیک مایع مفصلی دارد جائیکه تا حدی مسئول روانکاری و خاصیت الاستیسیته مایع غضروفی است. HA در کازمتیک یک نکته مهم دارد و آن ریز مولکول بودن و یا درشت مولکول بودن آن است که هر کدام کارکردهای خاصی داشته و مزایای خاصی را ارئه می دهند و این موضوع کاملا بستگی به شرکت های تولید کننده هیالورونیک اسید و البته فرمولاتور ها و تفکر آنان دارد.
مولکول های هیالورونیک اسید می توانند 1000 برابر وزن خود آب جذب کنند که این موضوع آن را به برترین آبرسان موضعی پوست تبدیل کرده است. شرکت های تولید کننده سرم های هیالورونیک اسید عموما از مولکول های با سایز های مختلف استفاده میکنند که بتوانند بیشترین مزایای آبرسانی را به لایه های پوست ارائه دهند. بسته به میزان نفوذ و مصرف همزمان سرم های هیالورونیک اسید با سایر ترکیبات ضد پیری همچون رتینول، لاکتیک اسید و گلایکولیک اسید می توان به نتایج خوبی در کاهش ظواهر پیر پوستی و چین و چرک دست یافت.
