لاکتوبیونیک اسید نوعی پلی هیدروکسی اسید و همانند گلوکونولاکتون عضو خانواده پلی ها است. این اسید های پلی نفوذ آهسته تری به درون پوست دارند لذا اثرات لایه برداری آنها ملایم تر است و پتاسیل تحریک کمتری را برای پوست مصرف کننده ایجاد میکنند. لاکتوبیونیک اسید یا به اختصار LA میتواند باعث زودودن پوست مرده شده و رنگ پوست را یکنواخت و ناهمواری های پوست را صاف نماید. پلی هایدروکسی اسیدها به دلیل وجود گروه های چند گانه هیدروکسیدل موجود در آنها عملا جاذب رطوب اند و یک هموکتانت عالی محسوب میشوند. از این اسید به عنوان تثبیت کننده و تنظیم کننده PH فرمول نیز استفاده میشود.
در صنعت کازمتیک همیشه از پلی هیدروکسی اسید هایی همچون لاکتوبوینیک اسید به عنوان بوستر در کنار آلفا هیدروکسی اسید هایی همچون گلایکولیک اسید و حتی سالیسیلیک اسید استفاده میشود و پلی ها هیچ گاه بازیگر اصلی محسوب نمیشوند. سایز مولکولی LA بزرگتر از حتی لاکتیک اسید و ماندلیک اسید است و این به معنای نفوذ آهسته تر به درون پوست است و در نتیجه ملایم است و احتمال ایجاد تحریک پوست توسط آن کمتر میشود.
اسیدهای پلی هیدروکسی اسید ها مانند لاکتیک اسید خواص آنتی اکسیدانی دارند و ممکن است که باعث شوند پوست مستحکم تر و جوان تر شود. توانایی آنتی اکسیدانی آنها به دلیل توانایی شلات کردن فلزات سنگین یا به زبان ساده تر اتصال به فلزات سنگین است که باعث آسیب به پوست میشوند. دوز اتفاده شده از لاکتوبیونیک اسید در فرمولاسیون های مراقبت از پوست معمولا بین 0.1 درصد تا 5 درصد میتواند باشد و اگر فرمولاتور هدف لایه برداری داشته باشد باید بالای 3 درصد استفاده کند. این اسید برای پوست های حساس و مستعد به قرمزی میتواند جذاب باشد.
لاکتوبیونیک اسید به دلیل محتوای آب بالا باعث درخشندگی و حجیم شدن پوست می شود و میتوانید از آسیب های اکسیداتیو غشای سلولی جلوگیری کند. LA همچنین تشکیل ماتریکس پوستی و کلاژن را تقویت میکند و توانایی نوسازی ذاتی پوست برای صاف شدن را افزایش میدهد. بنابراین این اسید یک ماده موثره ضد پیر پوستی و ضد اکسیداسیون است که حتی میتواند باعث بهبود زخم شود.
